TORGGLER ANTOL FLEXISTAR

ANTOL FLEXISTAR jest jednoskładnikową powłoką polimerowo-cementową, wstępnie wymieszaną w zakładzie produkcyjnym, koloru szarego, na bazie specjalnych polimerów o wysokiej elastyczności, cementu, wyselekcjonowanych kruszyw drobnoziarnistych, włókien wzmacniających i specjalnych dodatków uszlachetniających. Po zmieszaniu z wodą uzyskuje się zaprawę o bardzo dobrej urabialności, wyjątkowo łatwą w nakładaniu za pomocą wałka, pędzla lub pacy, która nie spływa nawet przy nałożeniu na pionową powierzchnię, charakteryzującą się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Po związaniu uzyskuje wysoką elastyczność pozwalającą przenosić pęknięcia podłoża o rozwartości do 1mm. Jest odporna na cykle zamarzania i odmarzania oraz na działanie soli odladzających i posiada bardzo dobrą odporność na dyfuzję CO2. Zachowuje bardzo dobrą elastyczność nawet w niskich temperaturach.

Elastyczna powłoka polimerowo-cementowa, jednoskładnikowa i wzmocniona włóknem, do zabezpieczania betonu i podłoży cementowych, typu C zgodnie z UNI EN-1504-2 dla zasad PI, MC, IR według UNI EN 1504-9 oraz jako elastyczna izolacja wodoszczelna pod okładziny ceramiczne, typu CM P według UNI EN 14891. Dobra odporność na promieniowanie UV.

OBSZARY ZASTOSOWANIA

• Elastyczne cienkowarstwowe izolacje wodoszczelne naziemnych i podziemnych podłoży cementowych i murowanych z cegły, na zewnątrz i wewnątrz.
• Elastyczne gładzie wodoszczelne tynków wykazujących mikropęknięcia. • Izolacja wodoszczelna spękanych konstrukcji betonowych wanien, basenów i zbiorników wody.
• Naprawa i elastyczna izolacja wodoszczelna pod ceramiczne okładziny balkonów i tarasów o średniej wielkości powierzchni (zawsze z zachowaniem odpowiednich szczelin dylatacyjnych).
• Izolacja wodoszczelna nakładana w stanie ciekłym pod płytki ceramiczne przyklejane zaprawami klejowymi - typu CM P według UNI EN 14891.
• Produkt do ochrony powierzchniowej betonu według UNI EN 1504-2 – Powłoka działająca według zasady 1.3 (C) (ochrona przed wnikaniem – PI), zasady 2.2 (C) (ograniczenia zawilgocenia – MC) i zasady 8.2 (C) (podwyższenie oporności elektrycznej – IR), według UNI EN 1504-9.

INSTRUKCJA STOSOWANIA

Podłoża muszą być nieprzesiąkliwe, mocne i równe, lecz dostatecznie szorstkie, czyste i nieuszkodzone, wolne od zabrudzeń olejem i tłuszczami, od kurzu i pyłu, luźnych i niezwiązanych fragmentów oraz od innych zabrudzeń. Resztki powłok malarskich usunąć. Podłoża muszą być odpowiednio wysezonowane, nie mogą wykazywać znacznego skurczu. Wykwity solne dokładnie usunąć z powierzchni podłoża np. stosując metodę czyszczenia mechanicznego. Nierówności, braki i ubytki w podłożu takie jak gniazda żwirowe, ubytki na skutek erozji i uszkodzenia, otwory po dystansach szalunkowych muszą być uprzednio zaszpachlowane i wyrównane odpowiednią zaprawą. W miejscach koncentracji naprężeń (narożniki pomiędzy podłogą a ścianą lub ścianą a ścianą albo ścianą a stropem, gdzie połączenie elastyczne nie jest konieczne) należy wyoblić, nadając im wklęsły kształt (faseta). Powierzchnię, na którą ma być nakładana powłoka wodochronna lekko zwilżyć. Ewentualny nadmiar wody usunąć suchą gąbką lub pozostawić do odparowania. W zależności od przyjętego sposobu aplikacji, przygotować zaprawę ANTOL FLEXISTAR o odpowiedniej konsystencji, stosując następujące ilości czystej wody:

• Przy nakładaniu wałkiem lub pędzlem: 34-36% (tj. 6,8-7,2 litra wody na worek 20kg).
• Przy nakładaniu pacą: 22-24% (tj. 4,4-4,8 litra wody na worek 20kg)

Zaprawę należy przygotowywać w następujący sposób: do odpowiedniego pojemnika wlać całą wodę potrzebną do zarobienia zaprawy, następnie wsypać porcjami produkt w proszku, równocześnie powoli mieszając tworzącą się masę. Mieszać przy użyciu mechanicznego mieszadła lub wiertarki wolnoobrotowej z odpowiednim mieszadłem. Po wsypaniu całej ilości proszku mieszać aż do uzyskania jednorodnej, upłynnionej mieszaniny, bez grudek czy niewymieszanych zawiesin. Należy zwrócić szczególną uwagę, by nie pozostawić na ściankach i dnie pojemnika resztek niedokładnie wymieszanego materiału. Odstawić mieszaninę na około 10 minut, następnie ponownie krótko przemieszać i, w razie potrzeby, skorygować konsystencję niewielkim dodatkiem wody. W ten sposób przygotowana mieszanka jest gotowa do użycia (urabialna) przez około 1 godzinę w warunkach normalnych (w temperaturze +20°C); w przypadku wyższych temperatur czas urabialności ulega skróceniu; w niższych temperaturach urabialność się wydłuża.

Nakładanie wałkiem: ponieważ przy nakładaniu powłoki wałkiem maksymalna możliwa grubość każdej warstwy nie przekracza 1mm, położyć co najmniej 2 – 3 warstwy na grubość całkowitą przynajmniej 2mm, odczekując przed nałożeniem kolejnej warstwy przez czas umożliwiający związanie poprzedniej warstwy (około 4-6 godzin w temp. +20°C). Do nakładania zaprawy wałkiem zaleca się używać wałka malarskiego o średniej długości włosa.

Nakładanie pędzlem: podobnie jak przy nakładaniu zaprawy wałkiem, maksymalna możliwa grubość nakładanej warstwy nie przekracza 1mm, dlatego należy położyć przynajmniej 2 – 3 warstwy produktu na grubość całkowitą co najmniej 2mm, kładąc poszczególne warstwy na krzyż względem siebie i odczekując przed nałożeniem kolejnej warstwy przez czas umożliwiający związanie poprzedniej warstwy (około 4-6 godzin w temp. +20°C).

Nakładanie pacą: położyć dwie warstwy produktu na grubość całkowitą co najmniej 2mm, odczekując przed nałożeniem kolejnej warstwy przez czas umożliwiający związanie poprzedniej warstwy (około 4-6 godzin w temp. +20°C).

Przy dojściu do dylatacji obwodowych, szczelin dylatacyjnych lub narożników, hydroizolację z ANTOL FLEXISTAR należy wykonać aż do krawędzi szczeliny dylatacyjnej i na kilku pierwszych milimetrach ścianek szczeliny. Aby zapewni ciągłość hydroizolacji nad szczelinami dylatacyjnymi należy nad nimi zatopić w ANTOL FLEXISTAR taśmę TPER, a po ułożeniu posadzki lub płytek powstałą nad nią szczelinę wypełnić uszczelniaczem SITOL SILICON BASSO MODULO lub SITOL SILICON UNIVERSALE po wcześniejszym zagruntowaniu boków szczeliny preparatem PRIMER SILICON. Przed wykonywaniem hydroizolacji w okolicach szczelin dylatacyjnych włożyć na odpowiednią głębokość w szczelinę sznur dylatacyjny lub paski styropianu o odpowiedniej grubości, aby nie zanieczyścić szczelin zaprawą hydroizolacyjną. Po dostatecznym wyschnięciu i związaniu ostatniej warstwy hydroizolacji, usunąć wypełnienie szczelin, usunąć ze szczeliny ewentualne pozostałości, a następnie oczyścić i odpylić szczelinę. W szczelinach podlegających szczególnie dużym odkształceniom i/lub w sytuacjach, wymagających zwiększenia przyczepności materiału wypełniającego dylatację do boków szczeliny, gruntowanie boków szczeliny preparatem PRIMER SILICON zaleca się dlatego, że poprawia to nie tylko przyczepność materiału do podłoża, ale poprawia także wodoszczelność wypełnienia dylatacji. Szczególną uwagę należy zwrócić na zachowanie ciągłości powłoki hydroizolacyjnej w narożach i/lub połączeniach na styku posadzka – ściana lub ściana – ściana. W narożach tych, pomiędzy ścianami oraz ścianą a podłogą wykonać wyoblenia o promieniu 5cm lub zatopić w ANTOL FLEXISTAR elastyczną taśmę TPER. W połączenia hydroizolacji ze stolarką okienną i drzwiową zalecamy stosowanie samoprzylepnej taśmy butylowej z tkaniną. Powierzchnia mineralna w miejscu wklejania taśm butylowych musi być dostatecznie równa i wygładzona, aby zagwarantować odpowiednie położenie i prawidłową przyczepność taśmy. Jeśli tak nie jest, należy najpierw wyrównać ten obszar za pomocą właściwej szpachlówki. Na tak wyrównaną powierzchnie należy nałożyć jedną warstwę ANTOL FLEXISTAR i po jej stwardnieniu, nakleić na nią taśmę butylową. Na powierzchniach bardzo spękanych zaleca się zbroić warstwę hydroizolacji z ANTOL FLEXISTAR za pomocą odpowiednio dobranej tkaniny technicznej.

W tym celu należy nałożyć na podłoże grubszą warstwę zaprawy i w jeszcze świeży materiał wtopić tkaninę techniczną, a następnie docisnąć tkaninę pacą zębatą i wałkiem. Zaprawa hydroizolacyjna musi dokładnie przykryć zbrojenie z tkaniny technicznej. Właściwe dociśnięcie i wtopienie tkaniny jest konieczne, aby uniknąć odrywania się hydroizolacji od podłoża na skutek niedostatecznej powierzchni styku z podłożem i braku wtopienia zbrojenia w materiał wodochronny. Chociaż powierzchnia zaizolowana wodochronnie produktem ANTOL FLEXISTAR ma dobrą wytrzymałość mechaniczną, nie jest jednak trwała pod obciążeniem np. ciągłym ruchem osób i/lub sprzętu. Ma również ograniczoną wytrzymałość na uderzenia. Dlatego, jeśli po powierzchni miałby odbywać się regularny ruch, konieczne będzie położenie okładziny ceramicznej lub innej posadzki ochronnej. Na powierzchni zaizolowanej hydroizolacją z ANTOL FLEXISTAR, po co najmniej 7 dniach dojrzewania, można wykonać posadzkę i/lub przyklejać okładziny ceramiczne używając odpowiedniej cementowej zaprawy klejowej typu C2 wg EN 12004 zgodnie z przeznaczeniem kleju opisanym w jego karcie technicznej. Wykonując posadzkę lub okładzinę z płytek ceramicznych, należy zwrócić szczególną uwagę na połączenia ścian z posadzkami i na szczeliny dylatacyjne, które to miejsca należy uszczelnić za pomocą uszczelniaczy silikonowych Torggler typu SITOL SILICON BASSO MODULO i/lub SITOL SILICON PAVIMENTO, po odpowiednim okresie wiązania cementowej zaprawy fugowej. Blachy i elementy metalowe stykające się z zaprawą ANTOL FLEXISTAR należy zabezpieczyć przed korozją. W razie wątpliwości w kwestii najbardziej odpowiedniego typu zaprawy klejowej i/lub uszczelniacza do spoin lub dotyczących np. obróbek blacharskich, prosimy kontaktować się z działem obsługi technicznej Torggler. Narzędzia użyte do aplikacji produktu ANTOL FLEXISTAR można umyć wodą, zanim materiał nie stwardnieje; później można je wyczyścić jedynie poprzez mechaniczne usunięcie zabrudzeń. Jeśli hydroizolacja z ANTOL FLEXISTAR będzie pracować w kontakcie z wodą pitną, wymagane jest co najmniej 14 dniowe sezonowanie od wykonania hydroizolacji. Następnie zaizolowaną powierzchnię należy dokładnie spłukać wodą, a przed ponownym napełnieniem zbiornika usunąć wodę użytą do płukania.